Twórczość Ginewry

hm... wyobraziłam sobie małą dziewczynkę i harpie stojące nad nią i śmiejące się...
pięknie...

Byłam damą...
Byłam księżniczką...
wszystko się układało
Byłam władczynią na moim własnym zamku
Królową,piękną panią
Wszystko było cudowne jak w bajce
Byłam aniołem,gwiazdą,kwiatem
Wiatrem,marzeniem,miłością
Czymś pięknym i jasnym
Znalazłam zapomnienie
I wolność na mym zamku
Chodziłam po łąkach,lasach,
ścieżkach,górach
Leżałam,patrząc niebo
Dusza odlatywała do chmur
A przy mnie był Ktoś...
We dnie i w nocy grała muzyka
Nie było zmartwień ani zła
Spełniły się marzenia
Tak,to był mój raj
Mój zamek
Którego byłam panią...

Obudziłam się nagle
Stałam z zamkniętymi oczami
przy oknie...

To wszystko było snem
I jakże ciężkie jest przebudzenie...

Post został pochwalony 0 razy

hmm, lubię takie wiersze...

Całkiem Całkiem Happy

ale czego mi brakuję ale dobre wiesze są serio.

Post został pochwalony 0 razy

Wiersz byłby jeszcze piękniejszy, gdybym czuła jego magię Wink

Ale poza tym okej, nawet Ci się z deka rymuje Grin

Post został pochwalony 0 razy

Pięknie piszesz, rzeczywiście można by z nich zrobić piosenki..
Refleksyjnie i potrafisz przekazać uczucia:)

Post został pochwalony 0 razy

najbardziej spodobał mi się drugi i ostatni ;p ale ogólnie ładnie piszesz, lubię takie wiersze. Ostatni coś mi przyponina, ale nie wiem co... rzeczywiście można by zrobić z tych utworów piosenki ;p

Post został pochwalony 0 razy

Napisany ostatnio,naszła mnie wena w szkole i po raz pierwszy miałam na czym zapisać coś,co cisnęło mi się do głowy.

Zawieszona między niebem a ziemią.
Nie zła.
Nie dobra.
Wpatrująca się w jedną rzecz.
W nieistniejącą linię.

Ślepo uwierzyła,że gdy do niej dojdzie
Wszystko zostanie z tyłu.
I przestanie istnieć. Zniknie.
Jakby przeszła na drugą stronę.
Głupia,naiwna wiara?
Być może.
Ale co jej pozostało,prócz owej linii i dążenia do niej?
Odwrót-porażką.
Stanie w miejscu-karą.
Byle do przodu,choćby o milimetr.
Byleby nie stać w miejscu i nie rozważać.
Byle dalej.
Może za linią czeka równowaga
Coś lepszego od tego,do czego przywykła.
Byleby do niej dojść,zostawić to wszystko z tyłu.
Co za nią czeka-nie wiadomo.
Ale wszystko jest lepsze od wrażenia,
że przyjaciele odchodzą jeden po drugim,
że nie ma już sił na więcej,
że to,co pewne,skruszyło się i upadło,
że łzy dławią tak często,jak nigdy dotąd.

Mamo,chcę do domu.
Chcę płakać w samotności.
Bo ci,co ranią,nie zasługują na widok moich łez.
Mamo,do domu,weź mnie do domu...

Post został pochwalony 0 razy

Bardzo mnie poruszył ten wiersz.. Maz talent, Twoje wiersze mają duszę i pewną melodyjność i harmonię...
Bardzo mi się on podoba !!!

Post został pochwalony 0 razy

Bardzo mi się twój ostatni wiersz spodobał.

Post został pochwalony 0 razy

Ginewro,wzruszający i chwytający za serce utwór. Happy

Post został pochwalony 0 razy

Naprawdę śliczny, powiedziałabym poważny i wzruszający. Masz dziewczyno talenta ;p

Post został pochwalony 0 razy

Najnowszy...

Ciemność. Pustka.
Cicho.
Znowu nie mogę zasnąć,
przewracam się z boku na bok,
bijąc się z myślami,
rozpaczliwie,
błagalnie prosząc.
Zostawcie mnie choć na chwilę.

A kiedy w końcu zasnę,
śni mi się to samo.
W co staram się nie wierzyć,
a to powraca wciąż i wciąż,
i nie zostawi mnie w spokoju...

A wtedy budzę się,
o trzeciej nad ranem,
godzinie samobójców
i ich samobójczych myśli...

(Nie zamierzam popełnić samobójstwa jak co xD).

Post został pochwalony 0 razy

Hm... wiersz mi się podoba, jakbym czytała o uczuciach Belli ze Zmierzchu (ona też się obudziła o 3 rano, jak przeczytasz będziesz wiedzieć o co chodzi). No ale ja mam teraz bzika na tym punkcie więc plotę trzy po trzy i czuję się strasznie rozkojarzona.
mimo wszystko pięknie Gin Wink

Post został pochwalony 0 razy

No pięknie ;p Bardzo mi się podoba, taki prawdziwy. Opisałaś problem dręczący często wielu ludzi ;p

Post został pochwalony 0 razy