Co byście zmienily w Sadze o Ludziach Lodu??

no w sumie mi tez nie ale tekst byl dobry;D

Nie wiem, może mam po prostu za złe Margit to, że niektórym postaciom potrafiła poświęcić parę tomów i nawet po ich śmierci nie obyło się bez wiecznych wzmianek o ich osobie, a o innych, które mogłyby być równie interesujące nie było gdzie napisać (;.

Post został pochwalony 0 razy

No fakt,że niektóre postaci skrzywdziła pisząc o nich skandalicznie mało i to też mam jej za złe.Ale w drugą stronę mi to nie przeszkadza. Happy

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Sabriel napisał:

O taaak... Mnie też drażnił ten fakt, napomykania co krok o cudownej Sol >.< Sol mogła być cudowna! Ja mam wyobrażenia takiej rasowej wiedzmy, ale sagowa Sol do takich ideałów nie należy... Zresztą to rzecz gustu, Margit po prostu przesadziła z ilością jej napomnień-mogła ją zrobić nieśmiertelną! A jak ktoś kończy tragicznie, no to niech do cholery skończy! Podobało mi się, że LL powracali na świat żywych i ogólnie ten motyw ich ''życia'' gdzieś tam... ale bez przesady proszę.

Oooo, dokładnie, tu mamy psinkę zagrzebaną. Nadmiar czegoś co tolerujemy i tak z pewnymi zastrzeżeniami grozi szybkim obrzydzeniem. Osobiście nie przepadałam za Sol i te ciągłe wzmianki o niej stawały się dla mnie coraz bardziej irytujące.

Post został pochwalony 0 razy

Sol - moja ulubiona wiedźma,te ciągłe wzmianki o niej absolutnie mi nie przeszkadzały.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Moją ulubioną jest Yennefer(; ale to już inna historia...

Ja bym zmieniła styl pisania sagi chociaż trochę. Czasami trochę za banalnie brzmią rózne teksty, są abyt drewniane.

Post został pochwalony 0 razy

	Cecylia napisał:
	Czasami trochę za banalnie brzmią rózne teksty, są abyt drewniane.

O,ooo! Też mi to chodziło po głowie,tylko nie wiedziałam,jak to ująć.Albo jeszcze tekst nie pasuje do czasów,w których toczy się akcja.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Isadora napisał:
	Albo jeszcze tekst nie pasuje do czasów,w których toczy się akcja.

O tak. Ale na tym akurat łapię masę autorów. Wy pewnie też. Bardzo, bardzo mnie drażni też to, że u Margit takim samym językim posługuje się prosty wieśniak, parobek jak i wielki pan z dworu. Mam zwyczaj (po tym jak przeczytałam jeszcze w gimnazjum wywiad z Jackiem Piekarą w którym zwracał uwagę, że kiedy pisze jego bohaterowie mówią tak jak powinno to wynikać z ich stanu/ poziomu społecznego) zwracania uwagi na takie szczegóły.

Wiem, że dzięki takiemu stylowi pisania Margit trafiła do szerszego grona czytelników, ale jednak czsami chciałoby się czegoś więcej;)

Post został pochwalony 0 razy

	Cecylia napisał:
	Wiem, że dzięki takiemu stylowi pisania Margit trafiła do szerszego grona czytelników, ale jednak czsami chciałoby się czegoś więcej;)

Oj,tak...poza tym trudniej mi się wczuć w akcję.Myślę,że u Margit to po prostu brak warsztatu,nie specjalny zabieg.

Post został pochwalony 0 razy

Ja się łapałam na tym, że przerabiałam co toporniejsze zdania "na swoje", bo fakt, Margit pisała dość jednolitym językiem, często dialogi były po prostu za mało wyszukane, jakie od cepa że tak powiem xP

Post został pochwalony 0 razy

Pomijam już infantylną prostote opisu spotkania na Górze Demonów...

Post został pochwalony 0 razy

O właśnie to mi też przeszkadzało. To że wszyscy potrafili się tak cudownie porozumiewać jakby nie było między nimi żadnych różnic, barier kulturowych. Z resztą tak prawdę powiedziawszy Tengel Dobry i Silje też do wykształconych nie należeli, byli podobno "prostego" stanu a ich mowa oraz tok rozumowania i wrażliwość czasem jakby trochę temu przeczyły...Nie to żeby byli prostymi cepami, bo nie to mam na myśli ale jednak prości ludzie ze wsi (w tym przypadku odciętej od świata doliny) jakoś chyba troszkę inni są. Zwłaszcza że w porównaniu do nich reszta mieszkańców doliny odstawała niejednokrotnie...Nie uważacie? No i to bezbłedne porozumienie ze szlachciankami formatu Charloty Meiden i jej matki...Takie trochę mało prawdopodobne...

Post został pochwalony 0 razy

Otóz to.Silje co prawda za młodu liznęła trochę wiedzy z drugiej ręki,ale żeby starczyło jej to na całe życie,to przecież niemozliwe.A potem raczej nie miała czasu na dalszą naukę.Czasem Margit jakby próbowała włożyć w usta Silje i Tengela w odniesieniu do szlachcianek jakieś zwroty przez "Wy",ale są one jakieś nienaturalne,drewniane,nie brzmią wiarygodnie i niewygodnie się je czyta,poza tym potem Margit przestawia się znów na bardziej współczesne formy.To mi przeszkadzało.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Taaa, rzeczywiście Silje i Tengel byli prostymi ludźmi, a mówili niemal "po pańsku".
Mnie wkurzało także takie wyskakiwanie w penym momencie z tekstem: "mówmy sobie po imieniu". Pheheee=="

Post został pochwalony 0 razy

Chwilami trochę mnie raziły niektóre opisy. Nieco za ckliwe, za słodkie, co tu dużo mówić - tandetne po prostu. Na szczęście nie było tego znowu tak wiele. No i trochę szkoda, że niektóre postacie zostały niemal całkowicie przez nią pominięte. Nie trzeba było im poświęcać całek książki, ale chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o Lenie, Tengelu III i jeszcze paru innych.

Post został pochwalony 0 razy