Senne rojenia Sol Skywalker...

ZANIM OPADNĄ LIŚCIE

Spójrz w twarz zachodzącemu słońcu,
Przyjmij pocałunki wiatru, pozwól mu się dotknąć.
Przyłącz się do szaleńczego biegu wśród nieskoszonych traw,
Spróbuj cieszyć się ze mną otaczającą pustką.
Zapomnij o wszystkich, o wszystkim.
Tańcz ze mną wśród drzew,
Zatraćmy się w wirze tańca.
Oddychajmy tym samym powietrzem...
Patrz tylko na mnie!

Jeszcze raz okaż mi swą miłość,
jak robiłeś to wiele razy.

Kochajmy się w środku dzikiej puszczy,
na łonie natury, tul się do mego łona,
niech nasze ciała spijają rosę z traw,
niech nasze usta spijają wzajemną słodycz słowa KOCHAM
Niech mgła zamknie nas w mlecznej otchłani nie widoku...
Odcięci od reszty świata
poznajmy wnętrza swych dusz.

Za nim opadną liście
niech opadną łzy szczęścia z Twoich,
niech opadną łzy rozkoszy z moich oczu.
Niebo zapłacze nad naszym szczęściem, nad śmiercią przyrody.
Za nim opadną liście, przytul mnie mocno,
pocałuj raz jeszcze
za nim umrze miłość.

Potem...
...pozwólmy śpiewać ustom pieśń żałobną
nagim drzewom, gdy opadną już liście.
...zamknijmy nasze uczucia w zimnej skorupie
nieczułości.
...zakopmy miłość w czarnej ziemi,
wśród pomiętych, od naszych ciał, traw.
...rozstańmy się wśród nagich drzew.
...odejdźmy każde swoją drogą
po kolorowym dywanie z liści.
...zapomnijmy o wszystkim co było.

Ale za nim opadną liście, powiedz raz jeszcze, że mnie kochasz.

tak mnie jakoś naszło jak szłam po "dywanie" z opadniętych liści do dużego internatu na j. polski ;p

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Sol dnia Nie 13:58, 26 Lip 2009, w całości zmieniany 2 razy

Podoba mi się,zwłaszcza pierwszy akapit.Myślę,że masz talent. Happy

Post został pochwalony 0 razy

fajnie się zaczęło ale niestety smutno skończyło.

niestety nie potrafię pisać recenzji wierszy więc proszę o wybaczenie Grin

ale ogólnie to mi się podobało Happy

Post został pochwalony 0 razy

Sol powiało jesienią, ale chyba o to chodziło Happy

ogólnie - ładne emocje, nostalgia też.

Post został pochwalony 0 razy

Fajnie

Post został pochwalony 0 razy

3 wiersze , 1 - ładny miły i schludny ,2 był bardziej rozbudowany mocny jednak nie zachodzi w pamięć za to 3 oj ten jest ładny trochę prosty ale może taki ma być choć uważam że miłość nie umiera , ale sam w sobie wiersz jest uroczy wiec.Pisz dalej a co do tego wiersza to może dam mała skazówkę pisz nawet 999.999 wierszy jak ten molinowy ma się okazać dziełem to chyba warto było co ? Happy

Post został pochwalony 0 razy

Coś co się miało udać (dosyć dawno już pisane) :

DIES IRAE

Biada, biada, biada mieszkańcom Ziemi,
Odkupienia nie będzie.
Biada, biada, biada mieszkańcom Ziemi,
Zbawienia nie będzie.
Biada, biada, biada mieszkańcom ziemi,
Bóg umrze na krzyżu i nie zmartwychwstanie więcej.

I mówił do nich:
"Błogosławieni jesteście..."
Ty zaś mówisz:
"Potępieni wariaci, albowiem ich szaleństwo przeraża Boga.
Potępieni rozpustni, albowiem oni łamią Dekalog.
Potępieni chciwi, albowiem oni pogrążą świat w ubóstwie.
Potępieni tyrani, albowiem do nich należy władza nad duszami.
Potępieni fałszywi, albowiem oni stworzą nowe prawo.
Potępieni pełni nienawiści, albowiem oni kroczą ścieżką ciemności.
Potępieni wątpiący, albowiem oni obalą Stwórcę.
Potępieni wyznawcy Szatana, albowiem do nich należy Królestwo Piekielne.

Potępieni jesteście, gdy złorzeczycie i kłamiecie,
gdy prześladujecie Owieczki Pana.
Radujcie i weselcie się, albowiem Dzień Zapłaty jest bliski,
taka jest bowiem zemsta moja."
Biada, biada, biada mieszkańcom Ziemi,
Mściciel wyruszył na wojnę.
Ja, służebnica Twoja
zwiastunka śmierci, potępiona.
Przysięgam zabijać niewiernych.
Przysięgam zdeptać drzewo krzyża.
Przysięgam rozlać krew Baranka.
Panie mój i władco,
niech Piekło Twoje trwa na wieki.
Niech czarne słońce obwieści Dzień Gniewu.
* * * * *
Oto ja, służebnica Szatana,
Potępiona między niewiastami,
Wyklęta z rodu ludzkiego,
Przeklęta wśród wszystkich stworzeń.

Przybyłam wymierzyć sprawiedliwość.
Dalej, Święty Piotrze, otwieraj Niebieską Bramę!
Nadszedł czas, by obalić Tyrana.
Przeciwni woli Pana mego gińcie!
* * * * *
Pierwszy święty trup u progu Raju.
Gdzie jesteś Ojcze-Boże?
Gdzie się ukryłeś?
Spójrz, Twoje owieczki giną za Ciebie.
Nie uratujesz ich?
Tchórzu!
Błogosławiona Niewiasta już poległa,
Syn Twój umarł i nie zmartwychwstanie więcej.
Nie chcesz do Nich dołączyć?
Jak niegdyś Ty, obaliłeś bogów starożytnych,
Tak dzisiaj ja, obalę Ciebie.
Wychodź!
Nie bądź śmieszny, dlaczego?
Pytasz mnie: "Dlaczego..."
Bluźnię? Po prostu wyrażam swoją opinię.
Zadaję ból? Odpłacam Ci za Twoją dobroć.
Morduję? Usuwam przeszkody.
Niszczę? Porządkuję, wyrzucam śmieci.

Nie jestem kolejną zbuntowaną bawiącą się w satanistkę.
Nie jestem zbłąkaną duszyczką, nie mogącą powrócić do domu.
Nie jestem i nigdy nie byłam Twoją córką.
Matką mi Zemsta, ojcem Zniszczenie.
Panem i Mistrzem Azazel.
Dla Niego zlikwiduję stary system.
Przez Niego powstanie nowa religia.
Z Nim zbuduję nowe królestwo.
A Ty giń!
Bo nie potrafiłeś walczyć.
Giń, bo nie słuchałeś modlitw.
Giń, bo Twoje anioły spały przez stulecia.
Giń, bo nie obroniłeś Syna.
Giń, bo zaprzepaściłeś Ofiarę Zbawienia.
Giń wśród krwi swoich Świętych.
Giń pod stopami jeszcze stojącego krzyża.
Giń Sędzio Sprawiedliwy, bo nadszedł Dzień Sądu nad Tobą!

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Sol dnia Nie 14:00, 26 Lip 2009, w całości zmieniany 2 razy

no cóż brak mi słów....
bardzo duży bunt przemawia przez te słowa, ale jestem pod wrażeniem

Post został pochwalony 0 razy

Rewelacja !!! Happy

Zresztą wszystkie jesteście utalentowane... Happy

Kiedyś też wiersze pisałam, ale już daaaaaawno tego nie robiłam.. Chyba wena mnie opuściła

Post został pochwalony 0 razy

Mocny, i to bardzo, poetycko naprawdę porywający, przestraszyłam się Wink

Post został pochwalony 0 razy

Mmmmmm... Podoba mi się, naprawde, odważnie to napisalas Happy

Post został pochwalony 0 razy

Daje w łeb i nie można przestać czytać, jak już się zacznie. Każde następne zdanie wciąga w klimat coraz głębiej. Taki mroczny manifest, pełen buntu i gniewu.
"Giń Sędzio Sprawiedliwy, bo nadszedł Dzień Sądu nad Tobą!"
Zakończenie wstrząsnęło mną chyba najbardziej. Nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby popatrzeć od tej strony.
Sąd nas Sędzią. Fascynujące!

Post został pochwalony 0 razy

Tak Sol , Walka z dobrem hmm fajnie mi się podoba mocne jest i wiesz co pewnie jeśli istnieje szatan na pewno jego 1-wsze wiersze tak brzmiały.Bardzo mi się podobało, raczej to nie bunt a walka.Której owy Bóg nie podjął.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Lap dnia Pią 20:08, 09 Sty 2009, w całości zmieniany 1 raz

Dawno nie pisałam... raz tylko w przypływie natchnienia, czy jak to zwać... jako skutek wysłuchiwania nowinek typu "on zerwał z nią, ona jest załamana, ta zdradziła tego z tamtym" itp. itd., a także na podstawie obserwacji relacji damsko-męskich postanowiłam jakoś to opisać.
Skupiłam się na uczuciach zdradzonej kochanki, ale nie wiem, czy oddałam je wiernie, a to dlatego, iż zdradzona nigdy nie byłam przez mężczyznę. Może, jak to wyjaśniłam przyjaciółce, gdy zapytała skąd takie odczucia i owo natchnienie, któraś z moich inkarnacji została zdradzona i nagle mnie dosięgła jej chęć zemsty. W każdym razie przejdę teraz do napisania tegoż tzw. przeze mnie "kolejnego zakalca mej <tw>".
TO nie ma jeszcze tytułu, może jakieś propozycje?

Oto i "dzieło":

Co takiego ma ona?
Kim jest?
Skąd pochodzi?
W czym jest lepsza ode mnie?
Czy dała Ci to, czego ja nie dałam?
Co Cię w niej tak fascynuje?
Co Cię w niej tak pociąga?
Przecież nie wygląda lepiej.
Nie wie więcej.
Nie umie tego, co ja potrafię.
Nie przeżyła, nie doświadczyła tylu wzlotów, upadków.
Nie potrafiłaby wznieść się tak jak ja.
Dlaczego?
Czy wiesz co zrobiłeś?
Zabiłeś we mnie resztki czułości.
Rozwiałeś marzenia, senne rojenia.
Zgasiłeś promyk radości.
Pogrzebałeś ognisko miłości.
Jak zimne morze ugasiłeś wrzącą lawę.
A teraz wulkan znów wybuchnął.
Uśpiona żądza mordu...
Tak jestem zazdrosna,
cholernie zazdrosna.
Zabiję ją. I Ciebie. I siebie.
Powoli będę Cię torturować jej krzykami.
Błaganiami o pomoc będę pieścić swoje uszy.
Jej strach, jej ból, jej ostatnie tchnienie
- rozkoszy moja, dźwięczna melodia.
Muzyka jest szaleństwem.
A potem spojrzę w Twoje oczy.
Zobaczę przerażenie, niedowierzanie, żal?
Zapłaczesz Skarbie
nad nią
lub nad nami.
Roześmieję Ci się w twarz i przyjmę z godnością
ostatni komplement
"Jesteś potworem".
Tak, tak, potworem jestem.
Wyzbyta wszelkich uczuć poza nienawiścią.
Mająca w życiu jeden cel -> zemstę.
Ciesząca oczy krwią ofiary.
Ciesząca uszy krzykami torturowanej.

Za zdradę Skarbie
zginiesz marnie.
Umrze Twa luba,
czeka ją zguba.
Pośród chrzęstu łamanych kości
głos rozpaczy i głos radości.
Wśród śmierci i milczenia
śmiech kata bez sumienia.
Stos spłonie ofiarny,
akt zemsty brutalny
zadość uczyni mej udręki,
gdy Luby mój doświadczy męki.
Kobieca duma zraniona,
miłość gorąca wypleniona,
przelane łzy...
A sprawcą - Ty!
Czas zemsty nastał teraz.
Patrz jak ona umiera.
Spójrz jak cierpi, jak kona.
Już śmierci zaślubiona.
Pij krew ginącej,
pij krew ukochanej.
Pij, chociaż nie chcesz.
Pij, bo jak wiesz...
ja tego żądam.
I serce jej Tobie dam.
Wyrwane bez słowa "kocham"
Zobacz, Skarbie, co trzymam.
Dłonie me delikatne
urządziły masakrę.
Wyłącznie na Twe życzenie,
za mojej miłości odrzucenie.

Giń Kochanie, umieraj!
Konaj długo i w męce.
Jak jej, tak Twoje serce
wyrwę - przestanie bić.

Śmierć ukochanej osoby nie boli tak, jak zdrada.
Kochałam - nienawidziłam.
Teraz zostałam sama, pusta...
Bez uczuć, bez żądzy.
Mściwa, krwawa, szalona,
Niekochana, samotna, odrzucona.

Bez Ciebie,
Bez Twojej miłości,
Bez Twojej zdrady,
Bez gorących pocałunków
I uścisków z inną.
Wbiłeś mi sztylet w serce,
jak mówią porzekadła.
A moja ręka sztylet
w Twoje serce kładła
nie raz, nie dwa, nie trzy, cztery...
Nieskończenie wiele razy.
Rozpamiętuję ten dzień,
gdy Twoje oczy
pełne lęku
spotkały się z zimnym opętaniem
w moich oczach.
Zupełnie jakbyś krzyczał: "Nie! Wciąż kocham..."
Ostatnie kłamstwo
zabiło we mnie wspomnienia
wcześniejszych chwil,
tych naszych.
Martwe ciała
Twej wybranki
i Twoje
utwierdziły mnie w przekonaniu
- gdy narodzisz się na nowo,
znajdę Cię i...
...znów zabiję.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Sol dnia Sob 19:48, 18 Kwi 2009, w całości zmieniany 1 raz

jakoś odniosłam wrażenie, że masz złamane serduszko Sad

czyli idealnie się wczułaś w zdradzoną i porzuconą osobę. Trochę przypomina mi się moja młodość jak miałam naście lat i zostałam porzucona przez faceta. Bardzo podobnie wtedy pisałam.....

Post został pochwalony 0 razy