Wielcy,których podziwiamy

Z tymi wzorcami do naśladowania u mnie jest bardzo ciężko. Właściwie to nie jestem w stanie ustalić takiej osoby, zazwyczaj wybieram koszmarne osobowości, które równie koszmarnie kończą. Niby w jakimś stopniu rozumiem Wasz podziw dla wymienionych przez Was postaci, ale kurczę, nigdy nie mogłabym nazwać ich wzorami do naśladowania dla SIEBIE. To piękne, że są tacy ludzie wokół ale ja sama bym tak nie wytrzymała, nie mam żadnego wzoru :v.

Post został pochwalony 0 razy

Właściwie to ja też nie znalazłam dla siebie wzorca do naśladowania. Są ludzie, których za coś cenię i podziwiam, ale to tyle. Naśladować ich nie zamierzam, bo albo mają cechy, które mi nie odpowiadają, albo są zbyt idealni i wiem, że do tego ideału nawet się nie zbliżę. Niemniej jednak ciesze się, że są. Czasem mi dają do myślenia, czasem może pod ich wpływem zrobię coś dobrego i to jest dla mnie ważne.

Post został pochwalony 0 razy

Mar napisał:

Właściwie to ja też nie znalazłam dla siebie wzorca do naśladowania. Są ludzie, których za coś cenię i podziwiam, ale to tyle. Naśladować ich nie zamierzam, bo albo mają cechy, które mi nie odpowiadają, albo są zbyt idealni i wiem, że do tego ideału nawet się nie zbliżę. Niemniej jednak ciesze się, że są. Czasem mi dają do myślenia, czasem może pod ich wpływem zrobię coś dobrego i to jest dla mnie ważne.

Zgadzam się, myślę dokładnie to samo. Są po prostu osoby, które za coś się ceni i pod ich wpływem można wiele też zrobić i zmienić...
Ale bynajmniej... warto być po prostu sobą....

Post został pochwalony 0 razy

Podziwiać podziwiam wiele osób,ale naśladować...nie umiem, nawet gdybym chciała,a nie chcę. Ja po prostu jestem zbytnio...sobą,że umieć to zmienić i żeby w ogóle chcieć ^^

Post został pochwalony 0 razy

Owsiaka cenię za to,co robi,ale denerwuje mnie trochę jego sposób bycia Happy

Ze mną jest podobnie wiedźmaki - cenię ludzi,podziwiam ich,ale żeby zaraz wzór do naśladowania?Myślę,że mam podobnie jak Mar - mogą mnie ewentualnie natchnąć do czegoś dobrego,ale wzorów w ścisłym znaczeniu tego słowa raczej nie posiadam.

Post został pochwalony 0 razy

Wiecie że Jan Paweł II i Jerzy Owsiak nasze Polska czołówka aż nie wiedziałem że Wiedzmy też takie są no może prócz Isadory która jak zawsze zaskakuje (: ja mogę dodać do tych ludzi Albert Einsteina którego lubię że świetne cytaty , no i samej teorii względności dzięki któremu możemy patrzeć na wszechświat trochę bardziej jaśniej i aż tak nas zjawiska nie dziwią .Ta teoria sprawdza się też w ludzkim życiu jak i w kosmicznej materii.

Post został pochwalony 0 razy

Zgadzam się Lap - Einstein to wręcz kopalnia świetnych cytatów. Jako wzór do naśladowania niekoniecznie.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio,kiedy przeczytałam biografię Marii Skłodowskiej-Curie pt."Geniusz i obsesja",jestem pod jej wielkim wrażeniem.
Podziwiam nie tylko nieprzeciętny umysł,inteligencję,bezwarunkowe oddanie nauce Skłodowskiej.Podziwiam ją jako człowieka,jako kobietę,której przez całe życie przyszło zmagać się z wszelkimi możliwymi uprzedzeniami.Była dyskryminowana jako kobieta,jako imigrantka z Polski,jako uczona - pod każdym wzgledem.Przez całe życie musiała walczyc o uznanie,o należne jej miejsce w naukowym panteonie.Ponadto od młodości zmagała sie z nawracającą depresją,która uniemozliwiała jej funkcjonowanie przez długie okresy ; nie potrafiła też,choć bardzo się starała,okazać ciepło i uczucie swoim córkom (wpłynęły na to dramatyczne wydarzenia z jej własnego dzieciństwa).Robiła jednak co w jej mocy,by być dobrą matką,oddaną żoną i doskonałym naukowcem.Mimo wielu tragicznych przeciwności losu udało jej się jako pierwszej dokonać epokowego odkrycia - promieniotwórczości,nie poddawała się nawet wtedy,kiedy inni naukowcy nie traktowali jej poważnie,podważali jej osiągnięcia,umniejszali dokonania,mieszali z błotem za wplątanie się w romans z żonatym mężczyzną.Ona nadal robiła swoje,była ponad to.Dosłownie całe swoje życie poświęciła nauce - i mężowi,którego bardzo kochała.
Jej postać jest postacią tragiczną,jej losy bardzo mną wstrząsnęły.Podziwiam ją za samozaparcie i poświęcenie,z jakim dążyła do wyznaczonego celu,za to,że nawet w obliczu tragedii nie poddawała się losowi,za to,że pokazała męskiemu światu naukowców,na ile stać kobietę.Podziwiam ją i jednocześnie jest mi jej żal.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Miałam kiedyś napisać w tym temacie, że podziwiam Marię Skłodowską-Curie, ale jakoś nie zdobyłam się na napisanie tego. Głownie dlatego, że przy kimś takim jak ona czuję się jak ostatni amator z chemii. Ta kobieta jest dla mnie niedoścignionym wzorem jeśli chodzi o świat nauki i to wzorem o którym wiem, że nie mam szans go nigdy w żaden sposób doścignąć.
Myślę, że lepiej niż ujęła to Isadora nigdy bym nie była w stanie tego ująć.

Post został pochwalony 0 razy

Cecylia napisał:

Miałam kiedyś napisać w tym temacie, że podziwiam Marię Skłodowską-Curie, ale jakoś nie zdobyłam się na napisanie tego. Głownie dlatego, że przy kimś takim jak ona czuję się jak ostatni amator z chemii. Ta kobieta jest dla mnie niedoścignionym wzorem jeśli chodzi o świat nauki i to wzorem o którym wiem, że nie mam szans go nigdy w żaden sposób doścignąć.
Myślę, że lepiej niż ujęła to Isadora nigdy bym nie była w stanie tego ująć.

Sesil,przy niej każdy musiał się czuć jak amator.Ona była po prostu geniuszem,miała niesamowita naukową intuicje i niespotykana inteligencję.Potrafiła dosłownie bez reszty poświęcić sie nauce.I sama nie wiem,czy bardziej jej zazdroszczę,czy współczuję...

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Isadora napisał:
	I sama nie wiem,czy bardziej jej zazdroszczę,czy współczuję...

Tak czy inaczej: podziwiamy, oj podziwiamy, bo i jest za co...:)

(i jeszcze raz dzieki za cynk o jej biografii:)

Post został pochwalony 0 razy