Jak się dzisiaj czujesz?

Egzaminy zdane. Jeszcze parę małych przeszkód przed oddaniem indeksu, ale to się da przeżyć. Tata w domu i w końcu mam czas na zdrowy, długi sen ze spokojną głową. I nic więcej mi do szczęścia nie trzeba, nawet myśleć mi się nie chce.

Post został pochwalony 0 razy

A ja jestem po miłym spotkaniu z Sabriel. Wink

Dobrze było w końcu poznać ją na żywo. Cieszę się, że gdzieś w końcu wyszłam i pobyłam trochę z ludźmi. Były scrabble (mieli je w knajpie, chyba muszę częściej tam bywać), bardzo dobra kawa, piwko i sweet focia w kibelku na upamiętnienie wieczoru. ;D Mam dość pozytywny nastrój, zwłaszcza, że jutro przyjeżdża do mnie pewna ważna osoba. Weekend na pewno będzie udany.

Post został pochwalony 0 razy

Zazdroszczę! Chociaż te scrabble... Odwaliło Wam Grey_Light_Colorz_PDT_18

?

Post został pochwalony 0 razy

Na początku zabrałyśmy się za flirt karciany ale szybko okazało się, że nie znamy zasad gry ;b a potem dostrzegłam scrabble na parapecie...
Długo wygrywałam by w ostateczności przegrać. No, prawie zremisować! hie hie.

Post został pochwalony 0 razy

Jestem wykończona. Dziś w pięć osób wyrobiłyśmy ponad normę przypisaną dla osób sześciu. Czyli zarobiłam dobre 10 zł za godzinę. To rekompensuje ból ręki i sztywniejące palce spuchnięte tak, że aż to widać....

Post został pochwalony 0 razy

	Sabriel napisał:
	Długo wygrywałam by w ostateczności przegrać. No, prawie zremisować! hie hie.

Szczęście nowicjusza / kretyna (albo i "szczęśliwe Z") przesądziło o winiku. Bo nie sądzę, by w moim przypadku o czymkolwiek mogły przesądzić jakiekolwiek ślady umiejętności używania rozumu.

Post został pochwalony 0 razy

Śpiąąąąca! Cała noc spędziłam z Lusią w pociągu, jestem teraz u rodziców. Dziwnie tak po półtora roku przyjechać do rodzinnego domu Tongue

Post został pochwalony 0 razy

Błogo. Powoli odrabiam sobie lekcje, bo to ostatni dzień kiedy będę miała do tego głowę. Piję gorącą kawę i myślę o tym, że jutro o tej godzinie będę już w pociągu i rozwiążę mi się wiele spraw. Wrócę albo przeszczęśliwa albo znowu zgaszona. Trzymam się jednak uparcie pierwszej wersji i uśmiecham do pustej ściany. Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ooo...chyba mam solidną gorączkę!

Post został pochwalony 0 razy

U mnie jedno wielkie zmęczenie. Ostatnio doszłam z moją matką do wniosku, że takich prawdziwych wakacji- nie wyjazdu, ale okresu, w którym byłby spokój, przyjemności, czas wolny- nikt z nas nie miał od czterech lat. Na ile zawsze byłam w jakiś sposób pełna energii i miałam na wszystko siłę, tak teraz jestem po prostu przemęczona. Bardzo często wieczorem czuję tak wielkie wyczerpanie, że nie mogę się zmusić do jakiegokolwiek działania, jestem osłabiona fizycznie i czuję, że mam napięte do granic możliwości nerwy. Nawet robienie sobie wolnego od szkoły niewiele daje, bo po prostu robię sobie zaległości. Nie mam żadnych problemów z nauką, po prostu nie wyrabiam się czasowo- co i rusz dostaję jakieś długoterminowe pierdoły do robienia i marnuję czas, borykając się z niedziałającymi kartami bibliotecznymi, korkami w mieście i tak dalej. Jednak chyba osiągnęłam pełne wyjebanie na pewne aspekty rzeczywistości. Może dlatego, że inne są tak przytłaczające xD.
Żyję świadomością zbliżających się wakacji. Nie oglądam się na nic i wyjeżdżam, ułożyłam sobie w głowie wspaniały plan- moi rodzice mają znajomych, którzy są właścicielami małego domku w okolicach Gniezna, nad samym jeziorem. Byliśmy tam dwa lata temu i żadnych wakacji nie wspominam tak dobrze. Wieś, 15 domów, jeden sklep, domek na uboczu, jezioro 50 m od tarasu, huśtawka pod sosnami. Sama czy z kimś- jadę tam umrzeć dla świata na przynajmniej tydzień!

Post został pochwalony 0 razy

Dziś był mój 6ty dzień w pracy pod rząd. Jutro będzie 7my i jak wrócę do domu o 23 to zaryje twarzą o podłogę już na holu i nie wstanę przez cały weekend.
Żyły w rękach mnie już nawet bolą!

Post został pochwalony 0 razy

Nic nie czuję. Wróciłam godzinę temu i pierwszą reakcją na dworcu były łzy w oczach. Powrót do nie swojego miejsca na świecie, powrót do szarej rzeczywistości. Poza tym czasami maleńkie dwie rzeczy potrafią sprawić, że nie da się określić wydarzeń w kategorii dobro-zło. Ja nauczyłam się kiedyś tego, że nic mnie nie boli mocniej niż niewykorzystane szanse, ale nie trafiłam jeszcze na przeszkodę jaką jest determinacja drugiej osoby, aby nie ryzykować żeby znowu nie cierpieć. I tak z idylli trafiłam w kropkę.

Post został pochwalony 0 razy

Miało być tak pięknie...tyle energii, zajęć, planów, a tymczasem rozkłada mnie jakaś "grypka" i straciłam cały zapał do odzywania się do ludzi, robienia czegokolwiek...zdycham OO

Post został pochwalony 0 razy

U mnie... Jakieś pomieszanie absolutne, w piątek przeżyłam prawdziwy chrzest ognia- pokrótce pojechałam odwiedzić brata zamiast iść do szkoły i lekarz dał mi do zrozumienia, że on zasnął i już się nie obudzi. Przeżyłam trzygodzinny atak największej w życiu depresji (czy może: jedynej prawdziwej depresji). Ale brat się obudził i momentalnie zmieniło się moje nastawienie do życia- nothing behind me, everything ahead of me- obudziłam się i ja, zaczyna się wiosna, czuję życie w sobie i dookoła siebie, w końcu: zauroczyłam się i jest mi z tym przyjemnie, zero nerwów, zero strachu. Jakbym się na nowo urodziła! (banały czasami są dobre). Oby tak dalej!

Post został pochwalony 0 razy

Ginewra napisał:

U mnie... Jakieś pomieszanie absolutne, w piątek przeżyłam prawdziwy chrzest ognia- pokrótce pojechałam odwiedzić brata zamiast iść do szkoły i lekarz dał mi do zrozumienia, że on zasnął i już się nie obudzi. Przeżyłam trzygodzinny atak największej w życiu depresji (czy może: jedynej prawdziwej depresji). Ale brat się obudził i momentalnie zmieniło się moje nastawienie do życia- nothing behind me, everything ahead of me- obudziłam się i ja, zaczyna się wiosna, czuję życie w sobie i dookoła siebie, w końcu: zauroczyłam się i jest mi z tym przyjemnie, zero nerwów, zero strachu. Jakbym się na nowo urodziła! (banały czasami są dobre). Oby tak dalej!

Ci nasi lekarze..
Twoja historia jest dla mnie tak abstrakcyjna, że nie jestem w stanie się do niej konstruktywnie odnieść. Niemniej: dobrze, że się obudził, i oby TAKICH lekarskich pomyłek było jak najwięcej. Choć może niech wpierw tak nie szaleją z opiniami...

Czuję się dziwnie: w poniedziałek Lusia wraca od moich rodzicó, i jak się cieszę, bo za małą rudą tęsknię, tak na myśl o niemal całkowitym braku czasu wolnego (którego i tak mam niewiele, ot po północy) już czuję się zmęczona...

Post został pochwalony 0 razy