teksty, które urzekły.

Jeden z tych fragmentów,przy których mam łzy w oczach.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Ja też uwielbiam ten fragent... i jak czytałam te ksiązkę to przypominałam sobie Ralfa Fiennes'a. Kapitalnie tam zagrał (jak zresztą w prawie każdym swoim filmie).

Post został pochwalony 0 razy

Ja też tak mam! Już na zawsze Heatcliff będzie miał dla mnie jego twarz!!!

Post został pochwalony 0 razy

MOJA PIOSNKA
Cyprian Kamil Norwid

POL. - I'll speak to him again.
What do you read, my lord?...
HAM. - Words, words, words!
Shakespeare

Źle, źle zawsze i wszędzie
Ta nić czarna się przędzie:
Ona za mną, przede mną i przy mnie,
Ona w każdym oddechu,
Ona w każdym uśmiechu,
Ona we łzie, w modlitwie i w hymnie...

*

Nie rozerwę, bo silna,
Może święta, choć mylna,
Może nie chcę rozerwać tej wstążki;
Ale wszędzie - o! wszędzie,
Gdzie ja będę, ta będzie:
Tu w otwarte zakłada się książki,
Tam u kwiatów zawiązką,
Owdzie stoczy się wąsko
By jesienne na łąkach przędziwo:
I rozmdleje stopniowo,
By ujednić na nowo,
I na nowo się zrośnie w ogniwo.

*

Lecz, nie kwiląc jak dziecię,
Raz wywalczę się przecie.
Niech mi puchar podadzą i wieniec!...
I włożyłem na czoło,
I wypiłem, a wkoło
Jeden mówi drugiemu: "Szaleniec!!"

*

Więc do serca, o radę,
Dłoń poniosłem i kładę,
Alić nagle zastygnie prawica:
Głośno śmieli się oni,
Jam pozostał bez dłoni,
Dłoń mi czarna obwiła pętlica.

*

Źle, źle zawsze i wszędzie
Ta nić czarna się przędzie:
Ona za mną, przede mną i przy mnie,
Ona w każdym oddechu,
Ona w każdym uśmiechu,
Ona we łzie, w modlitwie i w hymnie.

*

Lecz, nie kwiląc jak dziecię,
Raz wywalczę się przecie;
Złotostruna nie opuść mię lutni!
Czarnoleskiej ja rzeczy
Chcę - ta serce uleczy!
I zagrałem...
...i jeszcze mi smutniéj.

Pisałem we Florencji 1844 r.

Post został pochwalony 0 razy

Piękne...tak właśnie wyglada melancholia...

Post został pochwalony 0 razy

Tak, ale dla mnie ten wiersz ma dla mnie oddźwięk nie tyle melancholii, co specyficznego rozedrgania emocjonalnego, taki weltschmerz trochę, nieokreślony smutek spinający duszę i towarzyszący w każdej chwili... nieco depresyjny, ale dla mnie bliski, jeden z moich ulubionych wierszy *.*

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Villemo dnia Sob 13:20, 09 Sie 2008, w całości zmieniany 1 raz

Heh,rozumiem ; dla mnie to właśnie melancholia.

Post został pochwalony 0 razy

no bo poniekąd tak jest x DDD właśnie, ale coś tak poza melancholią takiego, no... mroczniejszego ^^

Post został pochwalony 0 razy

''Nie musze wróżyć z gwiazd bo przyszłość znam,
Miłość na wieki niepisana nam,
Prędzej czy później zechcesz odejść wiem,
Nie można przeznaczenia nazwać złem,
Nie umiem kłamać ale Ty się ucz,
Nieszczerość to do serca pewny klucz,
Ze nie opuścisz mnie najciszej mów''

Post został pochwalony 0 razy

Bolesław Leśmian "W czas zmartwychwstania"

W czas zmartwychwstania Boża moc
Trafi na opór nagłych zdarzeń.
Nie wszystko stanie się w tę noc
Według niebieskich wyobrażeń.
Są takie gardła,których zew
Umilkł w mogile bezpowrotnie.
Jest taka krew,przelana krew,
Której nie przelał nikt dwukrotnie.
Jest takie próchno,co już dość
Zaznało grozy w swym konaniu!
Jest taka dumna w ziemi kość,
Co się sprzeciwi zmartwychwstaniu!
I cóż,że surma w niebie gra,
By nowym bytem świat odurzyć?
Nie każdy śmiech się zbudzić da!
Nie każda łza da się powtórzyć!

Kocham ten utwór,jest taki prawdziwy i daje po łbie.

Post został pochwalony 0 razy

Przebóg, cóżeśmy czynili oboje,
Nim przyszła miłość? Czyśmy jeszcze ssali
Z piersi Natury dziecinne napoje?
Lub w grocie Siedmiu Braci Śpiących spali?
Wszystko snem było — prócz tego, co robię
Teraz. Piękności, którem w każdej dobie
Ścigał, zdobywał, były snem tylko o tobie.

Dzień dobry naszym budzącym się duszom,
Co spojrzeć jeszcze na siebie nie śmiały —
Gdyż ledwo spojrzą, wzrokiem ściany skruszą,
Ogromne Wszędzie czyniąc z izby małej.
Niech więc podróżnik nowe światy bada,
Niechaj kartograf świat na świat nakłada;
Z nas każde samo światem jest — i świat posiada.

Na twarzach naszych znać serc związek szczery,
A każda lustro ma w kochanka oku;
Czy kto dwie lepsze znajdzie hemisfery
Bez skał Północy, Zachodniego mroku?
Umiera tylko to, co źle zmieszane;
Jeśli dwie równe miłości są zlane
Bez reszty w jedną — umrzeć nie będzie nam dane.

Oto wiersz Johna Donne...mój ukochany wiersz. Lubię go jak cholera (przepraszam za przekleństwo,ale inaczej tego określić nie umiem).

Post został pochwalony 0 razy

Muzeum
Są talerze, ale nie ma apetytu.
Są obrączki, ale nie m wzajemności
od co najmniej trzystu lat.

Jest wachlarz - gdzie rumieńce?
Są miecze - gdzie gniew?
I lutnia ani brzęknie o szarej godzinie.

Z braku wieczności zgromadzono
dziesięć tysięcy starych rzeczy.
Omszały woźny drzemie słodko
zwiesiwszy wąsy nad gablotką.

Metale, glina, piórko ptasie
cichutko tryumfują w czasie.
Chichocze tylko szpilka po śmieszce z Egiptu.

Korona przeczekała głowę.
Przegrała dłoń do rękawicy.
Zwyciężył prawy but nad nogą.

Co do mnie, żyję, proszę wierzyć.
Mój wyścig z suknią nadal trwa.
A jaki ona upór ma!
A jak by ona chciała przeżyć!

Wisława Szymborska

hmm, lubię jej wierzse Happy

Poczekaj

Nie wierzysz --- mówiła miłość
w to że nawet z dyplomem zgłupiejesz
że zanudzisz talentem
że z dwojga złego można wybrać trzecie
w życie bez pieniędzy
w to że przepiórka żyje pojedynczo
w zdartą korę czeremchy co pachnie migdałem
w zmarłą co żywa pojawia się we śnie
w modnej nowej spódnicy i rozciętej z boku
w najlepsze w najgorsze
w każdego łosia co ma żonę klępę
w dziewczynkę z zapałkami
w niebo i piekło
w diabła i Pana Boga
w mieszkanie za rok

Poczekaj jak cię rąbnę
to we wszystko uwierzysz

Jan Twardowski

kocham jego styl, taki lekki, naturalny

Anna Maria Olsdotter napisał:

Muzeum
Są talerze, ale nie ma apetytu.
Są obrączki, ale nie m wzajemności
od co najmniej trzystu lat.

Jest wachlarz - gdzie rumieńce?
Są miecze - gdzie gniew?
I lutnia ani brzęknie o szarej godzinie.

Z braku wieczności zgromadzono
dziesięć tysięcy starych rzeczy.
Omszały woźny drzemie słodko
zwiesiwszy wąsy nad gablotką.

Metale, glina, piórko ptasie
cichutko tryumfują w czasie.
Chichocze tylko szpilka po śmieszce z Egiptu.

Korona przeczekała głowę.
Przegrała dłoń do rękawicy.
Zwyciężył prawy but nad nogą.

Co do mnie, żyję, proszę wierzyć.
Mój wyścig z suknią nadal trwa.
A jaki ona upór ma!
A jak by ona chciała przeżyć!

Wisława Szymborska

hmm, lubię jej wierzse Happy

Tak! Bardzo, bardzo podoba mi się ten wiersz!
Kiedy znalazłam go na lekcji polskiego w książce, zachwycił mnie. Ale cała klasa, z polonistką włącznie, nie podzieliła mojego zachwytu, nauczycielka wręcz stwierdziła, że jej się nie podoba o.O

Post został pochwalony 0 razy

	Elisabet napisał:
	Tak! Bardzo, bardzo podoba mi się ten wiersz! Kiedy znalazłam go na lekcji polskiego w książce, zachwycił mnie. Ale cała klasa, z polonistką włącznie, nie podzieliła mojego zachwytu, nauczycielka wręcz stwierdziła, że jej się nie podoba o.O

hmm chyba polonistka wyobraźni nie miała, no i tzreba przyznać, że trochę smutny ten wiersz, ale piękny...

Anna Maria Olsdotter napisał:

	Elisabet napisał:
	Tak! Bardzo, bardzo podoba mi się ten wiersz! Kiedy znalazłam go na lekcji polskiego w książce, zachwycił mnie. Ale cała klasa, z polonistką włącznie, nie podzieliła mojego zachwytu, nauczycielka wręcz stwierdziła, że jej się nie podoba o.O

hmm chyba polonistka wyobraźni nie miała

Wydaje mi się że raczej każda polonistka jako tako wyobraźnię ma, może PO PROSTU jej się ten wiersz nie podobał...
Moja babka od polskiego (genialna profesorka!) uczy wszystkiego co przerabiamy na polskim z pasją, natomiast jak zatrzymaliśmy się na romantyźmie stwierdziła ''co cóż, przerobić przerobimy, ale nie liczcie na dobre oceny, bo ja tego okresu kurewsko nie znoszę!''

Post został pochwalony 0 razy