Jakie książki lubimy i polecamy?

A ja polecam wam

- Jacqueline Carey i jej trylogię Kusziela:

1.Strzała Kusziela
2.Wybranka Kusziela
3.Wcielenie Kusziela

[link widoczny dla zalogowanych]

- Anne Rice, Jej opowiesci o wampirach ktore poczatkuje "Wywiad z Wampirem" oraz o czarownicach Happy

[link widoczny dla zalogowanych]

- "Hotel Transylwania" Yarbro Chelsea Quinn

Post został pochwalony 0 razy

Anne Rice... uwielbiam klimat jej powieści... te niedopowiedzenia i magia... dobje są...

Post został pochwalony 0 razy

Anne Rice? Słyszałam dobre opinie, trzeba będzie kiedyś przeczytać^^
'Romans Wszechczasów' Chmielewskiej, całkiem niezła.
I 'Diabeł ubiera się u Prady', lekka, świetna (:

Post został pochwalony 0 razy

"Samobójczynie" Jeffrey Eugenides, ciekawa książka o 5 siostrach które popełniły samobójstwo. Wbrew pozorom - obyczajowa, z dozą ironii.

Post został pochwalony 0 razy

"Dama Kameliowa" Dumas Alexandre (syn)

"Małgorzata Gautier, bo to jej właśnie losy opisane zostały przez Aleksandra Dumas, to kurtyzana, zwana damą kameliową ze względu na kwiaty, które zwykła mieć przy sobie bywając w paryskich teatrach. I to właśnie w teatrze przedstawiona jej zostaje miłość jej życia – Armand Duval, mimo iż wtedy jeszcze Małgorzata nie zdaje sobie z tego sprawy...."

Przepiękna książka, pamietam że płakałam czytając jej zakończenie. Warta polecenia Happy

Post został pochwalony 0 razy

	Aramaiti napisał:
	"Dama Kameliowa" Dumas Alexandre (syn)

Uwielbiam, kocham, polecam....Naprawdę warto. A jeśli już ktoś lubi takie klimaty to polecam również "Upiora w operze", też można popłakać...

Post został pochwalony 0 razy

Dama Kameliowa niesamowita książka której jest dla mnie ważna bardzo , z powodu tego że jest o kim kogo znam i myślę że niby proste to ale jakie piękne.

Post został pochwalony 0 razy

Chcialeś chyba powiedziec ze o kims kogo oboje znamy Lapku Happy

Post został pochwalony 0 razy

a ja ostatnio czytałam kolejną książkę z serii "SW" pt. "Czarny Lord. Narodziny Dartha Vadera".... fajniusieńka!!! teraz czytam "Opowieści z pałacu Jabby" tez z tej serii, ale mniej ciekawa... cały czas czytam tez SOLL na przemian z lekturami... juz nie wyrabiam-jak można czytać "naraz" 15 książek??? raz jedna, raz druga...itd.

Post został pochwalony 0 razy

	Sol napisał:
	a ja lubię utwory W. Shakespeara :p

Hej,Sol,podaj grabę!Romeo i Julia trochę przereklamowane,ale Makbet na przykład albo Kupiec wenecki...
Moje ulubione to oczywiście SoLL,Ania z Zielonego Wzgórza(wszystkie części),również Opowieści z Narnii.
A oto moje typy:
Imię róży Umberto Eco - tajemnica starego opactwa,pierwsza nieśmiała miłość młodego mnicha w średniowiecznej scenerii.Porażające.
utwory Joanne Harris - Dżentelmeni i gracze,Czekolada,Pięć ćwiartek pomarańczy,Duch z przeszłości
powieści Judith Merkle Riley - Księga Małgorzaty i W poszukiwaniu szmaragdowego lwa - o losie kobiety w średniowieczu,ciekawe i poruszające
Nostalgia anioła Alice Sebold - spojrzenie na świat oczami zamordowanej przez sąsiada 14-letniej dziewczynki,co czuje widząc rozpaczającą rodzinę,dorastające siostry,jej mordercę zacierającego ślady zbrodni...Deprecha!
Kraina Chichów Lewisa Carrola - totalnie pokręcone,w życiu bym na coś takiego nie wpadła...
Pachnidło Patricka Suskinda - uwielbiam książki o psychopatach,a tu mamy jego studium.
Demon i panna Prym Paula Coelho - co z nas wyłazi jak demon wodzi na pokuszenie...
Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz Lisy See - trochę kultury Chin podanej bardzo przystępnie i interesująco - dokładny opis losu kobiet,a przede wszystkim niezapomniany i działający na wyobraźnię rytuał krępowania stóp.Przeczytajcie i cieszcie się,że nie jesteście Chinkami!
Smilla w labiryntach śniegu Petera Hoega - był nawet film w tv,dość udany.Młoda pół-Dunka,pół-Eskimoska,profesor glacjologii,próbuje rozwiązać zagadke smierci małego chłopca,co prowadzi do niespodziewanych odkryć.Fabuła zaskakująca,wiele zwrotów akcji,naprawdę dobre!
Sprawiedliwość owiec Leonie Swann - kupa absurdalnego humoru,świat i człowiek z owczej perspektywy.Zobaczcie sami:
" - Jeszcze wczoraj był zdrowy - powiedziała Matylda,nerwowo strzygąc uszami.
-To nie ma nic do rzeczy - zauważył Sir Ritchfield,najstarszy tryk w stadzie. - Nie umarł na chorobę.Szpadel to nie choroba."
Opowieść o stadzie irlandzkich owiec,które próbują na własną rękę rozwiązać sprawę śmierci ich pasterza.Udaje im się to niemal równocześnie z ludzkimi bohaterami,ale wnioski,do jakich dochodzą,zwalają z nóg.KONIECZNIE!
Mogłabym tak pisać przez następną godzinę,ale może innym razem:)))

Post został pochwalony 0 razy

Isadora napisał:

Moje ulubione to oczywiście SoLL,Ania z Zielonego Wzgórza(wszystkie części)
A oto moje typy:
Imię róży Umberto Eco - tajemnica starego opactwa,pierwsza nieśmiała miłość młodego mnicha w średniowiecznej scenerii.Porażające.
Nostalgia anioła Alice Sebold - spojrzenie na świat oczami zamordowanej przez sąsiada 14-letniej dziewczynki,co czuje widząc rozpaczającą rodzinę,dorastające siostry,jej mordercę zacierającego ślady zbrodni...Deprecha!
Pachnidło Patricka Suskinda - uwielbiam książki o psychopatach,a tu mamy jego studium.
Demon i panna Prym Paula Coelho - co z nas wyłazi jak demon wodzi na pokuszenie...

Tu się mogę po prostu z imienia i nazwiska podpisać... "Nostalgia Anioła" ehhh czytałam sześć razy, taka pogodna opowieść o odchodzeniu... a tak btw to Susie (ta zamordowania) miała jedną siostrę Lindsey i brata, tak tylko droga wyjaśnienia ^^

Post został pochwalony 0 razy

Dzięki za poprawkę.Pisząc o siostrach miałam wrażenie,że coś jest nie tak,że coś pokręciłam. Happy

Ale pogodną bym jej nie nazwała - Susie ma żal do losu,że nie mogła dorosnąć,wieść życia dojrzałej kobiety ,mieć dziecka jak jej siostra.Buntowała się przeciw temu,a jej pogodzenie się z losem to moim zdaniem coś w rodzaju uznania swojej porażki,rezygnacja z bezsensownego przecież w jej przypadku buntu i zrozumienie tego faktu.To było moim zdaniem najbardziej przygnębiające.Niemniej uwielbiam depresyjne książki,działają jakoś na mnie oczyszczająco,po takiej lekturze zaczynam doceniać,co mam.

Post został pochwalony 0 razy

Nostalgia - depresyjna? Wiesz, Isadoro, że nigdy tak na tę książkę nie patrzyłam? Dla mnie godzenie się Susie z nieuniknionym koniec końców odejściem, snuta przez nią opowieść o pozostawionych na dole i spotkanych na górze, były takie... naturalne, może z posmakiem goryczy, z pewną dozą bólu, ale mimo wszystko tak optymistycznie. No ale każdy odbiera na swój sposób xD

Post został pochwalony 0 razy

Wiesz,Villemo,może takie podejście świadczy o mojej niedojrzałości?Może za bardzo się wczułam w jej postać,bo nie wyobrażam sobie,będąc w jej sytuacji,jak mogłabym się pogodzić ze swoim nagłym odejściem w podobnych okolicznościach,zostawiając za sobą niedokończone życie i wszystkie najbliższe osoby.Nie potrafiłam towarzyszyć Susie do końca jej drogi,zatrzymałam się na jej bólu,poczuciu straty i niesprawiedliwości losu,na cierpieniu związanym z obserwacją bliskich na ziemi.I dlatego nie przemówiło do mnie to,co do Ciebie - że z odejściem jako z nieuniknionym trzeba się nieuchronnie pogodzić,a to daje ukojenie i dojrzałość.Chyba za bardzo się boję takiej sytuacji i nie potrafię wyjść poza ramy tego strachu.Ale podziwiam Twoje podejście,bo według mnie świadczy o dojrzałości.

Post został pochwalony 0 razy

Może dlatego że jako dziecko obserwowałam odchodzenie bliskich mi osób, jakoś inaczej do tego podchodzę? Ale czy taki odbiór jak Twój jest niedojrzały? To tylko osobisty odbiór bohatera przez osobę czytającą. Ja skoncentrowałam się na pozostałych, tym, na co patrzyła z góry Susie. Ona sama wydawała mi się taka żywa, że odchodzenie, wspominanie przeszłości i wszystkie zdarzenia z nią związane odbierałam na spokojnie, jako fakt. Ale jakby na nią nie patrzeć, książka jest świetna, nostalgiczna, nastrojowa... polecam Happy

Post został pochwalony 0 razy