Śmierć w SoLL

I cóż ja mogę dodać? Pewnie nic (;
Tak, Ulvhedin miał fajną śmierć. Trochę sobie pożył, a po tym jak dołącyył do LL, życie miał raczej udane... Osobiście nie potrzebowałam jakoś specjalnie większego rozpisywania się nad jego śmiercią. Umarł zadowolony i git (;

Post został pochwalony 0 razy

Ja natomiast plakalam nad smiercia Henninga. Akurat dzisiaj znow siegnelam po "Urwany slad" i badzo wzruszyla mnie jego determinacja i nienawisc do okupantow, ktorzy tak okropnie traktowali Jonathana. Ucieszylam sie, gdy tuz przed smiercia poznal tajemnie z ust Ganda oraz na nowo mialam nadzieje, ze gdy przyjdzei juz czas, bedzie mogl obserwowacwalke LL z Tan-ghilem.

Rzeczywiście,śmierć Henninga była bardzo wzruszająca.Lubiłam te postać,wiele przeszedł w życiu i zasłużył sobie,by poznać prawdę o Marcu,którym się przecież opiekował w dzieciństwie.

Post został pochwalony 0 razy

Szkoda tylko, ze Marco nie mogl byc przy nim w ostatnich chwilach zycia...

	Vega napisał:
	Szkoda tylko, ze Marco nie mogl byc przy nim w ostatnich chwilach zycia...

Jak to? Przeciez zaraz przed śmiercią Marco wyznał mu prawdę...

Post został pochwalony 0 razy

Nie Marco, tylko Gand.

Ale przecież Gand to też Marco, tylko w innym wcieleniu. Chyba chodziło Ci o to, że przy Henningu nie był w swym prawdziwym wcieleniu?

Post został pochwalony 0 razy

Przecież na jedno wychodzi! Henning ostatecznie miał możliwość pożegnania się ze swoim wychowankiem.

Post został pochwalony 0 razy

Ja wolalabym jego pierwotne wcielenie...

	Vega napisał:
	Ja wolalabym jego pierwotne wcielenie...

Ale na jedno wychodzi, Vego. Pod inną powłoką miał tą samą duszę i był tym samym Markiem.

Post został pochwalony 0 razy

Ale mi jest sie tak trudno do tego przyzwyczaic...

O jaaa.... Ja właśnie czytam tą część... - teraz mnie zachęciłyście i chyba szybciej spróbuję ją skończyć Cool

Rzeczywiście w wielu przypadkach śmierć w SoLL była bardzo wzruszająco pokazana... Sama wielokrotnie płakałam, np. jak odchodził Tengel Dobry i Silije, Sol, Villemo z Dominikiem... To tak jak w życiu, kiedy odchodzi ktoś bliski, czy ktoś kogo się lubiło, pozostaje żal i smutek... Wiadomo w przypadku bohaterów książki to co innego.. Ale podzielam zdanie, że jak się już przyzwyczaiło do danej postaci, za chwilę pojawiał się żal z jej odejścia....
Wielu jednak z postaci nie miało "śmierci godnej siebie"... Tak jak było wspominane, m.in. Elisabet i Vemund.... W niektórych przypadkach Sandemo mogła poświęcić trochę więcej miejsca na pożegnanie bohaterów niż skromne linijeczki...

Post został pochwalony 0 razy

Saga napisał:

O jaaa.... Ja właśnie czytam tą część... - teraz mnie zachęciłyście i chyba szybciej spróbuję ją skończyć 8)
Rzeczywiście w wielu przypadkach śmierć w SoLL była bardzo wzruszająco pokazana... Sama wielokrotnie płakałam, np. jak odchodził Tengel Dobry i Silije, Sol, Villemo z Dominikiem... To tak jak w życiu, kiedy odchodzi ktoś bliski, czy ktoś kogo się lubiło, pozostaje żal i smutek... Wiadomo w przypadku bohaterów książki to co innego.. Ale podzielam zdanie, że jak się już przyzwyczaiło do danej postaci, za chwilę pojawiał się żal z jej odejścia....
Wielu jednak z postaci nie miało "śmierci godnej siebie"... Tak jak było wspominane, m.in. Elisabet i Vemund.... W niektórych przypadkach Sandemo mogła poświęcić trochę więcej miejsca na pożegnanie bohaterów niż skromne linijeczki...

Ja zawsze czuję żal,jak w książce umrze ktoś,kogo lubię,albo jeśli nie skończy się dobrze. Lubię czytać zakończenia inne niż szczęśliwe,ale np. w 'Pokucie'-byłam strasznie zdołowana po tej lekturze,że jednak się nie zakończyło dobrze. Po przeczytaniu 'Zimowej zawieruchy' żałowałam nawet Eldara (ale bardzo krótko,bo wolałam Dominika),a po przeczytaniu 'Otchłani' żałowałam Sol... Zawsze 'przeżywam' książkę,inaczej nie umiem.

Post został pochwalony 0 razy

Ginewro,mam tak samo.Kiedy umierał któryś z bohaterów SoLL czułam,że coś we mnie pęka.Przeżywałam śmierć całymi dniami.

Post został pochwalony 0 razy

	Isadora napisał:
	Ginewro,mam tak samo.Kiedy umierał któryś z bohaterów SoLL czułam,że coś we mnie pęka.Przeżywałam śmierć całymi dniami.

Dokładnie miałam tak samo ^^ Najbardziej przeżywałam Sol, bo był to jakiś przełom, gdzie zrozumiałam, że skoro to saga będę musiała wiele przeżyć wraz z tymi bohaterami, których polubię, a oni nie będą wiecznie żyli. I właśnie to śmierć Sol mnie w tym uświadomiła.

Post został pochwalony 0 razy